Natalia przez całe życie pisała wiersze, których wybór można znaleźć w publikacji jej zapisków pamiętnikarskich pt: Być poetką życia. Jak nauczył ją jej ojciec, dla najbliższych i przyjaciół pisała krótkie wierszyki i piosenki. Wiele z nich powstało „ku pokrzepieniu serc” dla dziewcząt, z którymi pracowała na swojej misji w obozie pracy w Hanowerze, i dla tych z którymi dzieliła celę w więzieniu w Kolonii czy pryczę w obozie koncentracyjnym Ravensbrück.
Czy wiecie, że zachowało się powojenne nagranie piosenki radiowej do słów Natalii Tułasiewicz i muzyki skomponowanej przez Mariana Obsta? Posłuchajcie!
